Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin huzuruna, sırtında yamalı bir elbise, boynunda 99'luk bir tesbih, olduğu halde, şeyhlerden birinin hizmetçisi suretinde biri gelerek,
“Efendim, sizin bereketinize ve feyzinize nâil olmak arzusu ile size hizmet etmek istiyorum.” dedi. Yirmi sene kadar dergahta hizmet etti.
Fakat hiçbir suretle ona vesvese verememişti. İyice usanıp dergahtan ayrılmak isteyince :
“Üstadım, beni tanıyor musunuz?” diye sordu. Cüneyd-i Bağdadi, “Ben seni ilk geldiğin gün tanıdım! Sen, Ebû Merre İblis'sin!” dedi. İblis ona : “Yâ Ebal-Kâsım! Ben, senin makam ve derecene ulaşmış bir kimse görmedim!” deyince, buyurdu ki :
“Defol ey mel'un! Sen, beni, kendimi beğenme gibi, dînimi telef edecek bir hale düşürmeden buradan ayrılmamak emelindesin! Fakat buna yol bulamayacaksın, haydi defol!”
Şeytanın en büyük hilelerinden biri de, fakirlik korkusu ve dünya malının elden çıkması idi.
Eyyüb aleyhisselamın bütün dünyalıkları bir ara elinden çıkmıştı. Bu hâli fırsat bilen şeytan çoban kılığına girip yanına gelerek dedi ki:
- Bütün malların harap oldu. Dünyalık birşeyin kalmadı.
Şeytan, Eyyûb aleyhisselâmın, üzülüp şikâyette bulunmasını beklerken:
- Üzülme! O malı mülkü veren Allahü teâlâ idi. Şimdi de o aldı. Çünkü mülk O'nundur. Bunda üzülecek bir şey yok, buyurdu.
Daha sonra, bir zelzele oldu. Eyyûb aleyhisselâmın çocukları enkaz altında kalarak öldüler. Bunu da fırsat bilen şeytan koşarak, Eyyûb aleyhisselâmın yanına gitti:
- Allahü teâlâ evini zelzele ile yıktı. Çocukların altında kalıp parça parça oldular, dedi.
- Ey mel'un sen İblissin. Beni Rabbime isyâna teşvik etmek istiyorsun. Şunu bil ki, evlâdım bir emânetti. Allahü teâlâ emânetini geri aldı. Buna niçin üzüleyim? Rabbime hamdederim, buyurdu.
Şeytanın bu vesvesesi ve düşmanlığı ayet-i kerimelerde şöyle bildirildi:
(Şeytan sizi (Allah yolunda infak ederken) fakir olursunuz diye korkutur ve (sadaka vermemenizi) emreder.” (Bekara 268)
“Şeytan onları (Taşkınlığa meylettirip) hidayete uzak bir sapıklığa düşürmek ister.” (Nisa 60)
“Şeytana itaat etmeyin, o size açık düşmandır diye size nasihat vermedim mi?” (Yasin 60)
