ANNELERİNİ EMMESİNLER
Ali Semerkandî hazretleri, Ankara-Çamlıdere'ye ilk geldiği günlerde, köylüler sığırlarını otlatacak çoban arıyorlardı, fakat kimse yanaşmıyordu. Ali Semerkandî hazretlerini de iyi tanımıyorlardı. İnsanların bu sıkıntısını gören Ali Semerkandî onlara; “Sığırlarınızı otlatabilirim. Bu işten dolayı sizden ücret talep etmiyorum.” buyurdu. Köylüler bu habere çok sevindiler. Köylerine yeni gelen, herkese dinden imandan bahseden bu zata dediler ki:
“Biz, sığırlarımızla birlikte, buzağılarını da otlattırmak istiyoruz. Eğer buzağıların, annelerini emmeden otlamalarını sağlarsan memnun oluruz.”
O da kabul etti. Ertesi gün inekleri ve buzağıları bir arada otlatmaya götüren Ali Semerkandî, sığırlara dönerek dedi ki:
“Ey inekler ve buzağılar! Akşama kadar beraberce otlayınız! Yalnız buzağılar, annelerini emmesin, anneler de yavrularını emzirmesin!”
Bu söz üzerine, akşama kadar inekler buzağılarını emzirmedi. Buzağılar da annelerini emmek için uğraşmadı. Akşam merak içinde bekleyen köylüler, ineklerin memelerini süt ile dolu görünce hayretten şaşırıp kaldılar. Böylesini ne işitmiş ne görmüşlerdi. Bunun, Ali Semerkandî hazretlerinin bir kerâmeti olduğunu ve onun büyük velîlerden olduğunu anladılar.
