Toprak yemeye alışmış bir adam şeker almak için bir dükkana girdi. Aktar hilebaz biriydi. Terazisinde kullandığı ağırlıklar taştan değil topraktandı.Adam:
-‘’Şeker almak istiyorum.’’ Dedi. Dükkan sahibi:-‘’ İyi ama, benim terazimin ağırlıkları topraktandır, ona göre.’’ Dedi. Adam:-‘’Benim acil şeker alıp gitmem gerek, gramları neden olursa olsun fark etmez. Hem ben toprak yemeyi de çok severim.’’ Dedi.
Aktar terazinin bir kefesine toprak ağırlıklarını koydu. Diğer kefesine de şeker koymak için şeker çuvalının yanına gitti. Kütle halindeki şekerleri kırmaya başladı.Bu sırada adam dayanamayarak, terazinin kefesindeki toprak ağırlıklardan gizlice bir parça koparıp yedi. Çok hoşuna gitti. Dükkancıya fark ettirmeden bir parça daha kopardı. Aktarın görmemesi içinde özen gösteriyordu.
Oysa, insafsız aktar onu görmüştü. Kendi kendine:
-Ye ye biraz daha ye, ahmak adam. Sen yedikçe karlı olan benim. Biraz sonra şekeri tartıp eline verdiğimde kimin kimi kandırdığını daha iyi anlayacaksın.’’ diyordu.
— Göz zinasından hoşlanırsın, ama gerçekte kendinden kopardığın eti kebap yapıp yemiş olursun. Haram bakış insanın sabrını azaltır. Hep daha fazlasına, daha ötesine yönlendirir.
