Hz.Aişe-i Sadika Validemiz anlatıyor:
“Bir gece Rasülullah Efendimizin yırtıklarını dikmek için kandil yakmıştım. Bu esnada kandil söndü. İğnem elimden düştü, bulamadım. Karanlıkta otururken Rasülullah geldi, nurundan odam aydınlandı, iğnemi buldum.
“Ne güzelsiniz, nûrunuzdan iğnemi buldum” deyince Peygamber Efendimiz, “Beni kıyamet günü göremeyenlere yazıklar olsun.” buyurdu. Ben de dedim ki, “Ya Rasülullah, kıyamette, sizin mübarek yüzünüzü göremeyen de olur mu?”
Bunun üzerine, “Kıyamette üç sınıf beni göremez, bunlar: Anasına babasına asi olanlar, benim sünnetlerimi terk edenler, benim ismim zikirolunduğunda benim üzerime salavat-ı şerife okumayanlardır” buyurdu. (Halvü’n-Nâsihîyn)
