Ahmed Rufâ-î Hazretleri, bir gün talebeleri ile sohbet ederken onlara dedi ki:
–İçinizde kim bende bir ayıp görüyorsa, bildirsin. Müritlerinden biri:
–Efendim, sizde büyük bir ayıp var, diye cevap verdi.
Ayıbını talebesine soracak kadar kendini aşmış bu mütevazı insan, talebesine hiç kızmadı, talebesi böyle söylüyor diye üzülmedi, belki sadece ayıbından kurtulabilmek ümidiyle sordu:
–Söyle evladım, bende gördüğün, o ayıbım nedir?
Talebe ağlamaya başladı:
–Bizim gibilerin size talebe olmasıdır, dedi.
Bu söz orada bulunanların gönüllerine çok büyük tesir etmiş, sohbette bulunan herkes ağlamaya başlamıştı. Ahmed Rufâ-î Hazretleri de ağlıyordu. Talebelerine dönerek:
–Ben sizin hizmetçinizim, ben hepinizden aşağıyım, diyebildi
