Musa Aleyhisselam bir gün: Ya Rabbi, Cennet’te benim komsum kim olacak, bana bildir de gidip onunla görüseyim, dedi. Musa Aleyhisselama söyle vahiy geldi. Falan beldeye git! Orada çarsinin basinda bir kasap dükkanivar. O dükkanin sahibi olan kasabi gör! O veli bir kulumdur. Yalniz bilesin ki, onun çok önemli bir isi vardir. Çagirirsan gelmez. Iste o senin cennetteki komsundur. Musa Aleyhisselam hemen bildirilen yere gitti. Kasabi buldu ve ona Ben sana misafir geldim, dedi. Kasap Musa Aleyhisselami tanimiyordu.Ona Hos geldin deyip bir kenara oturttu. Dükkanda ki isi bitince de alip evine götürdü. Evinin bas kösesine otur tup çok ikramda bulundu.
Musa Aleyhisselam, ev sahibini dikkatle takip ediyordu. Ev sahibi kasabin ocakta çömlek içinde, et pisirdigini gördü. Et pisince çömlekteki eti küçük küçük parçalara ayirdi. Bunlari bir tabaga koyup, bir kenara birakti. Sonra bir et parçasi daha çikartip, onu da misafiri Musa Aleyhisselam’a ikram ederek dedi ki: ‘Benim önemli bir isim var. Sen beni bekleme yemegini ye’! Sonra da yanindan ayrildi.
Önemli bir isim var deyince, Musa Aleyhisselam, önemli isi nedir diye merak etti ve gizlice kasabi takip etti. Kasap Musa Aleyhisselam’in yanindan ayrildiktan sonra, yandaki odaya geçti. Duvarda asili duran büyük bir zembili indirdi. Zembilde çok ihtiyar, mecalsiz bir kadin vardi. Kadina küçük küçük parçaladigi etleri yedirdi.Karnini güzelce doyurduktan sonra, altindaki kirlenmis bezleri aldi yerinetemizlerini koydu. Sonra kirli bezleri yikayip astiktan sonra ellerini yikayip Musa Aleyhisselam’in yanina geldi, Daha yemege baslamadı ğını görenkasap sordu.
‘Niçin yemeğe baslamadiniz’? ‘Musa Aleyhisselam Sen bana zembildeki sirri söylemedikçe bir lokma bile yemem’. Dedi. ‘Mademki merakettin anlatayim’: Ey misafir, bu zembildeki benim yasli annemdir. Çok yasli oldugu için takatten düstü. Evde bakacak baska kimsem de yok. Evlenecegim, fakat hanimim annemi incitir, onu üzer diye evlenemiyorum.
Işe gittigimde herhangi bir hayvanin kendisine zarar vermemesi için onu gördügün gibi bir zembile koydum. Her gün gelip iki ögün yemek yediriyorum. Diger hizmetlerini de görüp gönül rahatligiyla işime gidiyorum. Bunun üzerine Musa Aleyhisselam dedi ki: ‘Ancak anlamadigim bir sey daha var’. Sen annene yemek yedirip su içirdikten sonra, dudaklarini kipirdatip birseyler söyledi, sen de AMIN dedin. Annen ne söyledi ki amin dedin ?
Annem, her hizmet edisimde Allah seni Cennette Musa Aleyhisselam’a komsu eylesin diye dua eder. Ben , hiç ihtimal vermedigim halde, bu güzel duaya amin derim. Ben kimim ki, O büyük Peygamberle komsuluk edebileyim. Onunla komsuluk edebilecek ne amelim var ki. O zamana kadar kim oldugunu saklayan Musa Aleyhisselam, buyurdu ki : ‘Ey Allahin sevgili kulu, ben Musa’yim. Beni sana Allah-u Tealâ gönderdi. Annenin rizasini kazandigin için Cennet-i Â’lâyi ve orada bana komsu olmayi kazandin’. Kasap hemen kalkip Musa
Aleyhisselamin elini öptü ve sevinç içinde yemegini yedi. Allah-u Tealâ sizleri ANNE şefkatinden mahrum etmesin ve ANNE bedduasindan uzak kilsin.
aminnnnnnnnnnnn................
