Bayezid-i Bestami Hz'leri, İslami edep,terbiye ve Efendimiz s.a.v.'in sünneti seniyyesine çok önem verirdi. Bir gün talebeleri kendisine "filan yerde büyük bir şeyh vardır.Fazilet ve keramet sahibi bir veli'dir" derler. Telebeleri ile beraber, o zatın bulunduğu yere gittiler. Günlerce yorulduktan sonra övülen o zatı mescidden çıkarken gördüler.
O şeyh, camide çıkarken halkın yanında esnedi, esnerken ağızını kapatmadı ve bütün haklın içinde kıbleye karşı tükürdü.
Bayezid-i Bestami Hz'leri, talebe ve mürüdlerine;
"Dini hükümlere riayet etmeyen, Rasülüllahın sünnetine uymayan, İslami edeb ve terbiye'den yoksun olan bir kişi kim olursa olsun, asla fazilet ve keramet sahibi olan bir evliya olamaz. Esnerken ağızını kapatmayan ve halkın içinde kıbleye karşı tüküren, edeb yoksunu bu adamı görmeye gerek yoktur,"
deyip geri dönerler.
Bayezid-i Bestami Hz'leri H.261 veya H.262 Senesinde yine bastam'da vefat etti.
