Bir gün, Hemedân'dan bir kadın, ağlayarak Yusuf Hemedânî'nin yanına gelerek ona dedi ki:
–Oğlumu Bizanslılar esir aldı, bana yardım edin. Yusuf Hemedânî:
–Sabredin, buyurdu. Kadın:
–Sabredecek hâlim kalmadı, dedi. Bunun üzerine Yusuf Hemedânî hazretleri:
–Ya Rabbi, bu kadının oğlunu esirlikten kurtar. Üzüntüsünü neşeye çevir! diye duâ etti. Kadın dönünce oğlunu evde buldu. Sevinç, hayret içinde oğluna sordu:
–Anlat evlâdım! Buraya nasıl geldin? dedi. Oğlu;
–Biraz evvel Bizans'taydım. Ayaklarım bağlı, başımda muhafız vardı. Anîden bir kimse geldi. Beni kaptığı gibi, buraya getirdi, dedi.
