Cenab-ı Hak buyuruyor:
“Bizim sizi boş yere, bir oyun ve eğlence olarak yarattığımızı ve sizin bize döndürülüp getirilmeyeceğinizi mi sandınız?” (Mü’minun, 115)
Rasulullah (sav) buyurdular:
“Hiçbir kul, kıyamet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden, ilmiyle ne gibi işler yaptığından, malını nereden kazanıp nerede harcadığından, vücudunu nerede yıprattığından sorulmadıkça bulunduğu yerden kıpırdayamaz.”
(Tirmizi, Kıyamet 1)
Salihlerden bir zat pazara uğramıştı. Lüzumlu birkaç şey alacaktı. Alacağı şeylerin karşılığını da evde hesaplamış ve elindeki mevcud parasının buna kafi olduğuna kanaat getirmişti. Fakat pazar yerine vardığında o para alacaklarına yetmedi. Bunun üzerine o salih kişi ağlamaya başladı ve bu hali uzun bir müddet devam etti. Etrafındakiler, buna şaşırdılar. Alacaklarına parası yetmediği için ağlamasının yersiz olduğunu söyleyerek kendisini teskine çalıştılar. Bir zaman sonra kendine gelen o salih zat, boğazında düğümlenen son hıçkırıklar arasında şaşkın kalabalığa şöyle seslendi:
“–Gözyaşlarımı bu dünya için sanmayın! Düşündüm ki, bugün evdeki hesap çarşıya uymuyor! O halde yarın dünya hesabı ahırete nasıl uyacak?!
